19 ολόκληρα χρόνια πέρασαν από το έπος του 2004, όταν μια «παρέα» διεθνών ποδοσφαιριστών έχοντας στον πάγκο τον «τρελό» Γερμανό προπονητή, Ότο Ρεχάγκελ, ξεκίνησε δειλά-δειλά την προσπάθειά της στο Euro της Πορτογαλίας.
Το τέλος μας βρήκε να πανηγυρίζουμε, σαν σήμερα 4 Ιουλίου, σε όλες τις πλατείες της Ελλάδας (και όχι μόνο) την κατάκτηση του τροπαίου. Ημερομηνία αυτή αποτέλεσε σταθμό για το ελληνικό ποδόσφαιρο που απέκτησε διεθνή ταυτότητα και γιατί όχι τη δική του… ανεξαρτησία.
«Πηγαίνουμε για να ευχαριστηθούμε την εμπειρία, να κάνουμε αυτό που ξέρουμε και αν όλα πάνε καλά, να παρατείνουμε όσο μπορούμε την παραμονή μας», είχε πει η «αλεπού» των πάγκων, Ότο Ρεχάγκελ, αλλά ποιος μπορούσε να πιστέψει την κατάληξη, προφανώς ούτε και ο ίδιος.
Η αρχή ήταν το ήμισυ του παντός
Η Ελλάδα ξεκίνησε με ανέλπιστη νίκη επί της διοργανώτριας Πορτογαλίας στην πρεμιέρα (12/6) του Euro 2004, συνέχισε με ισοπαλία επί της Ισπανίας και παρά την ήττα της από τη Ρωσία, στον τελευταίο αγώνα του ομίλου της, προκρίθηκε στα προημιτελικά. Το κακό για τους αντιπάλους της είχε ήδη γίνει… Οι διεθνείς πίστεψαν στους εαυτούς τους, ανέβασαν στα ύψη την ψυχολογία τους και η Γαλλία στη φάση των «8» αποδείχθηκε το ιδανικό… ορεκτικό.
Από τη «βουλιμία» των διεθνών δεν ξέφυγαν μετέπειτα ούτε οι Τσέχοι, ούτε οι «δύσμοιροι» Πορτογάλοι, που ενώπιον 60.000 φιλάθλων τους ευελπιστούσαν, εις μάτην όμως, να «διαλύσουν» την Ελλάδα στον τελικό. Το τελικό 1-0 υπέρ της «γαλανόλευκης» με το γκολ του Χαριστέα έγραψε τον χρυσό επίλογο.
Η παραμυθένια πορεία της Εθνικής είχε αρχίσει να φαίνεται από τη φάση των ομίλων και όσο προχωρούσε τόσο τα τσάρτερ από την Ελλάδα προσγειώνονται συνεχώς στη Λισσαβόνα και το Πόρτο μεταφέροντας φίλαθλους κάθε ηλικίας.
Η 4η Ιουλίου που θα θυμόμαστε για πάντα
Στον τελικό της 4ης Ιουλίου η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας και χιλιάδες φιλάθλων βρέθηκαν στη θρυλική έδρα της Μπενφίκα, «Ντα Λουζ». Ο «σεισμός» που έγινε στο γήπεδο στο 57ο λεπτό, όταν ο Μπασινάς έστησε τη μπάλα στο κόρνερ και ο Χαριστέας την κάρφωσε στα δίχτυα, ήταν ανεπανάληπτος. Οι Έλληνες είχαν πετύχει το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό θαύμα όλων των εποχών και τίποτα δεν μπορούσε να αλλάξει την ιστορία.
