Ξημερώνει η ημέρα της τελετής Ενθρονίσεως. Όμως ο Μητροπολίτης δεν είναι ανάμεσά μας, βρίσκεται στις γειτονιές των Αγγέλων.
Κρατώ στα χέρια μου την πολύ όμορφα σχεδιασμένη και καλοφτιαγμένη, πρόσκληση, για την τελετή ενθρονίσεως του Μακαριστού Δεσπότη μας, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κεφαλληνίας κ. Γερασίμου, προγραμματισμένη για την Πέμπτη 2 Ιουλίου 2015, και στην σκέψη μας έρχονται ξανά και ξανά τα τραγικά γεγονότα που ζήσαμε όλοι μας, και πού ποτέ δεν θα ξεχάσουμε, της αιφνιδίου δηλαδή αρπαγής του από τον κόσμο τούτο και της εν συνεχεία εξοδίου ακολουθίας του, στον Άγιο μας Γεράσιμο στα Ομαλά, τα οποία συνέβηκαν σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα από την χαρμόσυνη ημέρα της χειροτονίας του εις Επίσκοπον.
Ο θάνατος, ο τρομερός και φοβερός αυτός εχθρός του ανθρώπου, που εισήλθε στην ζωή μας, σαν αποτέλεσμα της παρακοής μας και της παραβάσεώς μας στο θέλημα του Θεού, αποτελεί την κοινή μοίρα και κατάληξη όλων των ανθρώπων.
Όλοι μας, αργά ή γρήγορα τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουμε. Όλοι μας, κάποια στιγμή διαφορετική για τον καθένα μας, που για το δικό μας το καλό μόνο ο Θεός γνωρίζει, θα αφήσουμε τον μάταιο τούτο κόσμο για την αιωνιότητα. Και τότε, ποια στα αλήθεια η αξία των ανθρωπίνων πραγμάτων. Παρ’ όλα αυτά, δεν παύει το γεγονός του θανάτου, αυτό καθ’ εαυτό, να έχει την τραγικότητα του, που πολλές φορές γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, όπως και στην περίπτωση του Δεσπότη μας.
Κάνοντας αυτές τις σκέψεις, δίνεις την πρέπουσα σημασία στο θαύμα που λέγεται ζωή, αξιολογείς τις προτεραιότητές σου, χαίρεσαι και απολαμβάνεις κατά Θεόν κάθε στιγμή, ζεις το σήμερα πραγματικά και ευχαριστείς τον Κύριο, που σου επιτρέπει να ετοιμάζεσαι για την μεγάλη ώρα της εξόδου σου, που μπορεί να είναι και το επόμενο δευτερόλεπτο.
Στα αναπάντητα και αμείλικτα ερωτηματικά που γεννήθηκαν με την αιφνίδια αναχώρηση του Ποιμενάρχη μας, στο “Γιατί τώρα Θεέ μου” έρχονται τα ιερά λόγια: “ανεξιχνίαστοι αι βουλαί του Θεού και ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού, ή τα ως έδοξε τω Κυρίω ούτω και εγένετο”, αλλά και η πίστη της Εκκλησίας μας στην ζωή μετά τον θάνατο, καθώς και η ελπίδα της κοινής αναστάσεως και αποτελούν το βάλσαμο στις λαβωμένες ψυχές μας, στην μεγάλη θλίψη του μοναδικού του αδελφού και της οικογενείας του, ακαδημαϊκού κ. Αθανασίου Φωκά, των πνευματικών του παιδιών, των φίλων, του κλήρου και του λαού της επαρχίας του.
Στην μικρή αυτή επαρχία, που του έλαχε χάριτι θεία, στην αγαπημένη μας Κεφαλλονιά, δεν μπόρεσε ως Αρχιερεύς να τελέσει την Θεία Λειτουργία. Την τελεί, όμως πλέον εις το διηνεκές, απαλλαγμένος από τα δεσμά του χωροχρόνου, στον Θρόνο του Τρισάγιου Θεού, εκεί όπου δεν υπάρχει πόνος, λύπη και στεναγμός, στους απέραντους Ουρανούς, που απ’ ότι φαίνεται στις φωτογραφίες του, που αφθονούν στο διαδίκτυο, ήταν προσανατολισμένος ο Μακαριστός από την πρώτη στιγμή της εις Επίσκοπον χειροτονίας του, την ημέρα της Πεντηκοστής, Κυριακή 31-5-2015.
Είμασταν συνυποψήφιοι στην εκλογική διαδικασία. Ξέραμε όμως και οι δύο, όπως τα είχαμε συζητήσει και στον Άγιο Γεράσιμο, στην Θεία Λειτουργία που ακολούθησε το σαρανταήμερο μνημόσυνο, του πλήρους ημερών αναπαυθέντος Μητροπολίτου μας κυρού Σπυρίδωνος, ότι η εκλογή ήταν δική του. Γι’ αυτό και χαρήκαμε με την μεγάλη επιτυχία του. Δυστυχώς δεν μπορούσαμε ποτέ να φαντασθούμε τα γεγονότα που θα ακολουθούσαν. Πόσο σύντομη θα ήταν η επί γης αρχιερατεία του.
Στην τελευταία μας συνάντηση, στο σπίτι της αγαπημένης του οικογένειας στο Χολαργό, τα θυμηθήκαμε όλα. Είπαμε πολλά. Αναφέρθηκε στα σχέδιά του. Υποσχέθηκε, μόλις οι υποχρεώσεις του το επιτρέψουν, να έλθει να λειτουργήσει στην Παναγία μας. Γελούσε ολόκληρος, πέταγε από την χαρά του. Βιαζόταν να μεταβεί στην Μητρόπολή του. Ζήτησε, παρά το φορτωμένο του πρόγραμμα, Δεσπότης ων, να επισκεφθεί αμέσως την ασθενούσα μητέρα μου, σε ανταπόδοση των δικών μου επισκέψεων, όταν στο Λαϊκό Νοσοκομείο ξενυχτούσε στο προσκέφαλο της δικής του μητέρας. Αποφασίσαμε και η επίσκεψη αυτή να γίνει μετά την Ενθρόνισή του. Άλλαι όμως και εδώ αι βουλαί του Θεού. Δυστυχώς, μια επίσκεψη που δεν θα γίνει ποτέ, μια πανηγυρική αρχιερατική Θεία Λειτουργία που μετατράπηκε σε Ιερό του Μνημόσυνο στην Παναγία μας, μια Ενθρόνιση στην Κεφαλλονιά εντελώς πρωτότυπη, και διαφορετική από το εις ανά χείρας μου πρόγραμμα. Ενθρόνιση στον Ουρανό και στις καρδιές μας.
Απόδειξη για αυτό, το μέγα πλήθος και το μέγα πάθος, της εξοδίου ακολουθίας του. Το βαρύ πένθος του ταλαιπωρημένου από τις σεισμικές δονήσεις νησιού μας, που στο πρόσωπο του νέου και αξιαγάπητου Κεφαλλονίτη Δεσπότη του, του καλού Λευίτη, που χρόνια το υπηρέτησε από την θέση του Πρωτοσυγγέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως και στα όνειρά του γι’ αυτό, είχε εναποθέσει τις ελπίδες του. Στο σεπτό του λείψανο ενωμένοι όλοι οι Κεφαλλονίτες. Ως εκ τούτου και βαριά πολύ η παρακαταθήκη που αφήνει στον διάδοχό του, όποιος κι αν είναι αυτός που θα εκλέξει η Ιεραρχία της Εκκλησίας μας.
Ο κύρ Γεράσιμος, ο παπάς της καρδιάς μας, όπως πολύ χαρακτηριστικά αναφέρεται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν είναι πια εδώ, βρίσκεται στις γειτονιές των Αγγέλων. Έφυγε ξαφνικά, πρόωρα, χωρίς ταλαιπωρίες. Τον πρόδωσε η μεγάλη του καρδιά που χώραγε μέσα της όλον τον κόσμο. Τα τέλη του χριστιανικά, ανώδυνα, ανεπαίσχυντα, ειρηνικά όπως προσεύχεται για όλους η Εκκλησία μας. Υπήρξε πρωταγωνιστής στην ζωή δείχνοντάς μας τον δρόμο για τον Ουρανό, υπήρξε όμως πρωταγωνιστής και στον θάνατο, αφού με τον τρόπο που ο Θεός τον κάλεσε κοντά Του, στο απόγειο της δόξας του, μας έδειξε για άλλη μια φορά την ρευστότητα και την ματαιότητα των ανθρωπίνων πραγμάτων. Γι’ αυτό ευχαριστούμε τον Σεβασμιώτατο κυρό Γεράσιμο και θα τον θυμόμαστε στις προσευχές μας, όπως πιστεύουμε και εκείνος στις δικές του.
Δίπλα, στον Μακαριστό Γέροντα κυρό Σπυρίδωνα, προκάτοχό του, αναπαύεται πλέον για πάντα, απαλλαγμένος από τα βάρη της επίγειας αρχιερωσύνης, στον συνονόματο του Άγιό μας Γεράσιμο, που αγάπησε και τον αγάπησε πολύ.

Ας είναι Αιωνία Tου η Μνήμη και
ας έχουμε όλοι την ευχή Tου.

Αρχμ. Νικόλαος Χαρτουλιάρης
Κηφισιά, 02/07/2015